Architektura & Azulejos NOW! XX

25 lip Architektura & Azulejos NOW! XX

Na zakończenie mojego kalendarium o architekturze i azulejos : Skarby wieku XX!

Spacerując po Lizbonie nie sposób nie zwrócić uwagi na wszechobecne płytki ceramiczne. Pokrywają one elewacje budynków i kształtują malowniczy wizerunek portugalskiej stolicy. Kiedy połyskujące szkliwa mienią się w promieniach słońca, cała architektura tętni życiem, a nam – spacerowiczom – udziela się radosny nastrój kolorowej ulicy.

Klasyczne portugalskie azulejos to płytki w formacie 15×15 cm. Układane na niezliczonej ilości metrów kwadratowych stanowią charakter Półwyspu Iberyjskiego.

Rozwój przemysłu w XX wieku umożliwił zmechanizowanie produkcji, dzięki czemu płytki stały się łatwiej dostępne. Moda na ozdabianie panelami azulejos rozprzestrzeniała się. Ułatwiło to również artystom tworzenie wielkoformatowych paneli, które dodają atrakcyjności architekturze miejskiej.

W Lizbonie warto zwrócić uwagę na wyjątkowe przykłady modernistycznych dekoracji:

Walking around Lisbon, it is difficult to ignore the ubiquitous ceramic tiles. They cover the facades of buildings and create an image of the Portuguese capital. When the glaze shines in the sunshine, the whole architecture beams with happiness. Classic portuguese azulejos are composed of 15 × 15 cm ceramic tiles. Such ceramic tilework is characteristic of towns throughout the Iberian Peninsula. Industrial development in the twentieth century made azulejos available for everyone and the trend to decorate walls with tile panels spread. It was also easy for artists to create large-format panels for urban architecture. In Lisbon it is worth seeing the unique examples of modernist decoration:

Rua do Vale de Pereiro / Rua Salitre ,  Lizbona (1948)

Kompozycja azulejos autorstwa José de Almada Negreiros na elewacjach budynku Porfirio Padal Monteiro to przykład zabawy skalą i symetrią. Dzięki powtarzaniu 8 modułów powstał wielkoformatowy wzór falujących linii i okręgów,  które komponują się z rytmem modernistycznej architektury.

The azulejos made by José de Almada Negreiros plays with scale and symmetry on the facades of the Porfirio Padal Monteiro’s buildings. A repetition of 8 modules creates a pattern of rippling lines and circles, which fits into the rhythm of modernist architecture.

Avenida Infante Santo, Lizbona (1955-60)

Kolorowe panele azulejos przy alei Infante Santo to projekty najwybitniejszych portugalskich malarzy i ilustratorów XX w. : Eduardo Nery, Maria Keil, Sa Noguiera, Carlos Botelho, Julio Pomar, Alice Jorge.

Ponad 50m2 ceramicznych dekoracji dodaje życia i barw ruchliwej ulicy, a mieszkańcom kamienic tworzy niesamowitą bajkową scenerię podczas powrotów do domu.

The colorful panels on Avenida Infante Santo are designed by the most eminent Portuguese painters and illustrators of the 20th century: Eduardo Nery, Maria Keil, Sa Noguiera, Carlos Botelho, Julio Pomar,  and Alice Jorge. Over 50m2 of ceramic decoration give life and color to the busy street and create an incredible fairytale scenery for the locals on their way back to home.

Estações do Metropolitano , Lizbona (1959)

Oryginalne ceramiczne panele z lat 50-tych autorstwa Marii Keil (1914-2012) znakomitej portugalskiej malarki i ilustratorki , zdobią wnętrza najstarszych stacji lizbońskiego metra.

Original ceramic panels from the 50s decorate the interiors of the oldest station of the Lisbon metro. The masterpiece of a great Portuguese painter and illustrator Maria Keil (1914-2012)

Fotografie: Solemika